Nederland behoort tot de meest welvarende landen ter wereld. Dat komt onder andere omdat we al eeuwen internationaal gericht zijn. We staan open voor andere culturen, leggen makkelijk contact en als een ander een product maakt met een betere prijs/kwaliteit verhouding dan houden we niet vast aan ons eigen (te) dure fabrikaat. Alle economen weten dat die aanpak de basis is voor voorspoed. Daarom komt onze elektronische apparatuur uit het verre oosten, de kleding bijvoorbeeld uit Vietnam en de auto wellicht uit Duitsland.
Wanneer het om zorg gaat lijken emoties en vooroordelen ineens het gezond verstand te vertroebelen. De overheid trekt zich steeds meer terug en de burger dient steeds meer zorg zelf te regelen. Gezien onze landsaard en onze ervaringen is het niet meer dan logisch dat we voor oplossingen over de grens kijken. In de ons omringende landen is het gebruikelijk dat de verantwoordelijkheid en keuze voor zorg bij de burgers zelf wordt neergelegd. In Duitsland, Oostenrijk, Italië en Frankrijk ontvangen mensen een tegoedbon of budget en kunnen ze eventueel met bijbetaling zelf zorg inschakelen.
De bevolking in Duitsland is meer vergrijsd dan in Nederland, maar de kosten voor langdurige zorg zijn er aanmerkelijk lager dan in Nederland. Maar dertig procent van de Duitsers met recht op langdurige zorg kiest voor opname in een verpleeg- of verzorgingshuis. Van de resterende 70 % kiest het grootste deel voor een persoonlijke budget en de mogelijkheid de zorg zelf te regelen. De familie voert de zorgverlening zelf uit of huurt daarvoor zorgverleners in. Combinaties komen uiteraard ook voor.
Als oma of opa een behoefte heeft aan permanente zorg of niet meer alleen kan zijn, is de inwonende zorgverlener erg gebruikelijk. In Italië is deze wijze van zorgverlening onder de naam Badante een veel voorkomende vorm en ook in Oostenrijk maken veel mensen gebruik van een inwonende zorgverlener.
Wanneer er relatief veel uren zorg, aandacht en begeleiding nodig zijn, dan willen we dat van een goede kwaliteit tegen redelijke kosten. Met de aanpak van Au Care lukt dat. Met kwalitatief goede zorgverleners die in Nederland aangemeld zijn, belastingplichtig en verzekerd. Zoals het hoort. Het concept van de inwonende zorgverlener is wellicht nog wat minder bekend maar de oplossingsrichting is zo oud als de weg naar Rome.
Deze blog is ook te vinden op de website zorgwelzijn.nl